Użytkowanie także jest proste. Wkładamy kartridże w sloty. Uruchamiamy komputer.
Expander po włączeniu zasilania odłącza wszystkie moduły i komputer uruchamia się
bez kartridży w wybranym trybie. Teraz po wybraniu pożądanego kartridża wystarczy
wcisnąć odpowiedni przycisk wyboru slotu a następnie klawisz RESET Atari, co spowoduje zimny start komputera, a w rezultacie uruchomienie z wybranym kartridżem.
Po każdej zmianie kartridża komputer musi zostać zresetowany ponieważ tylko tak
można uaktywnić kolejny kartridż. W ostateczności nastąpi zawieszenie sprzętu i tak,
czy siak trzeba będzie wykonać reset. Pewną zaletą jest to, że nie trzeba każdorazowo
wyłączać i włączać zasilania Atari - jakaś oszczędność sprzętu jest :) Przycisków jest
pięć: cztery wybierają sloty CARTRIDGE, a piąty wyłącza wszystkie sloty - co jest równoznaczne z wyciągnięciem kartridża.

    Co jest istotne. W równoległych slotach CART+ECI mogą być umieszczane tylko
urządzenia, które nie kolidują ze sobą sprzętowo, tzn. pilnują swoich obszarów adresowych (prawidłowo dekodując swoje adresy I/O). Dzięki temu KMD oraz IDE+
mogą bez problemu pracować "obok siebie". Co więcej - także SlightSID oraz,
np. Yamari też powinny móc współegzystować na szynie razem z innymi
rozszerzeniami co jest oczywiście także do sprawdzenia. Włożenie zwykłego kartridża -
o ile jest jedyny w tym miejscu nie spowoduje problemów, jednakże włożenie drugiego
obok już spowoduje to, że komputer się nie uruchomi poprawnie - nastąpi konflikt gdyż
jednocześnie dwa kartridże będą chciały się "uruchomić" co oczywiście nie jest w Atari
możliwe, dlatego do tego celu są dedykowane, sterowane sloty...

Fotka z testu. Cztery kartridże i bezproblemowe przełączanie.